کد مطلب:26825 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:27

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

آيا خداوند عملكردهاي انسان ها را از روي ديني كه دارند مي سنجد؟

خداوند در روز قيامت براساس تمام امكانات و عواملي كه براي انسان قرار داده و حجت هايي كه بر او تمام كرده است، به حسابرسي فرد خواهد پرداخت و عذاب و پاداش نيز بر اساس همان خواهد بود.

به عبارت ديگر: هر كس به نسبت بهره وري اختياري از مجموع عوامل هدايتگر (اعم از فطرت، عقل، تعاليم انبيا و ديگر عوامل تربيتي، خانوادگي ، اجتماعي و...) در قيامت حسابرسي خواهد شد. انسان ها نسبت به دين حق سه دسته اند:

1 - آنان كه دين حق را شناخته و از حقانيت آن آگاهي كامل دارند، در اين صورت بايد در برابر آن تسليم شوند و هيچ عذري در سرپيچي از آن ندارند.

2 - آنان كه دين حق را نمي شناسند، ولي همه شرايط لازم براي شناخت آن را دارند و هيچ كمبودي براي جست و جوي حقيقت فرارويشان نمي باشد اما عمدا از جست و جو و كنكاش سرپيچي مي كنند، در نتيجه مسئول جهل خود مي باشند . آن ها نيز عذري نخواهند داشت.

3 - آنان كه راه حق را نيافته و در اين باره تقصيري هم ندارند ، (يعني جاهل قاصرند، در صورتي كه در حد تشخيص اولي عقل و فطرت خود سعي كرده اند از كارهاي نادرست و رفتارهاي نابهنجار دست بردارند و رفتاري انساني داشته باشند. چه بسا مشمول رحمت الهي قرار گيرند.

كساني كه مسلمان نيستند. دو گروهند: گروهي مسلمان نيستند، ولي به خدا و آخرت ايمان دارند. اين گروه اگر كارهاي خوب را با انگيزه تقرب به خدا انجام داده باشند و در كار خود خلوص نيت داشته باشند، به همان اندازه، كارهاي خوب آنان مورد پذيرش خداوند واقع مي شود و در عالم آخرت نيز استحقاق پاداش را دارند.

گروه ديگر به خدا و آخرت ايمان ندارند. اين گروه اگر كارهاي خوب داشته باشند و كارها را با اين انگيزه كه چون خوب هستند، انجام داده باشند و انگيزه ديگري مثل مشهور شدن، جايزه گرفتن و... نداشته باشند، كارهاي خوبي كه انجام داده اند مورد پذيرش خداوند قرار خواهد گرفت و پاداش آنان در دنيا ويا در آخرت با تخفيف عذاب و يا رفع آن و چه بسا با پاداش همراه خواهد بود.

اين انسان ها گاهي داراي دين و مسلكي هستند و اگر برخي حوزه هاي ديني آنها مطابق با آموزه هاي دين حق باشد، در محاسبه اعمال آنها، همان آموزه هاي ارزشمند ملاك و معيار قرار مي گيرد.

اما هيچ يك از اين دو مورد به پايه كسي كه ايمان به خدا داشته و داراي ديني حق باشد و با انگيزه الهي و خلوص نيت و ايمان و اعتقاد، اعمال صالح انجام مي دهند، نخواهند رسيد.

بعد از بعثت پيامبر اسلام (ص) تمام مردم موظف هستند از اسلام كه دين حق است، پيروي كنند و ديني غير از اسلام پذيرفته نيست.

غير مسلمان اگر در عدم پذيرش اسلام دشمني داشته باشد، دين و اعمال ايشان مورد قبول نيست، ولي چنانچه مسلمان نبودن ايشان از روي عناد نباشد، بلكه از اين جهت باشد كه از اسلام اطلاعي ندارد و زمينه تحقيق هم نداشته است، به گونه اي كه اگر اسلام به آنان عرضه مي شد مي پذيرفتند، به خاطر كفرشان معذب نمي شوند و چه بسا مورد عفو و بخشش قرار گيرند.

قرآن مي فرمايد : ما تا رسول نفرستيم، عذاب نخواهيم كرد.(1)

پي نوشت ها :

1 - سورة اسراء (17) آيه 15.